kivaaz

ضرورت استفاده از سیلیس در باغات پسته

ضرورت استفاده از سیلیس در باغات پسته

سیلیسیم دومین عنصر تشکیل دهنده ساختمان پوسته زمین است. بررسی ها نشان داده که سیلیسیم جزء عناصر مفید و مورد نیاز گیاهان می باشد. منبع اولیه تامین سیلیسیم در خاک سیلیکات های بی شکل می باشد و از فروپاشی سیلیکات های بی شکل و سیلیسیم موجود در کانی های رسی، سیلیسیم محلول یا همان اسید سیلیسیلیک بدست می آید. شکل قابل جذب این عنصر به وسیله گیاه مولکول اسید سیلیسیلیک (H4Sio4) است . جذب و انتقال سیلیسیم در گیاهان به صورت فعال و باصرف انرژی می باشد و جزء عناصر ضروری گیاهان است. در غیاب آن رشد رویشی و تولید دانه به شدت کاهش می یابد و نشانه کمبود مانند لکه مردگی و پژمردگی گیاه ظاهر می شود. سیلیسیم با تجمع در دیواره های سلولی آوندهای چوبی گیاهان مقاومت گیاه به ورس (خوابیدگی) را افزایش می دهد و هنگامی که تعرق زیاد است از فروریختن آوندها جلوگیری می کند. این عنصر در سلول های آندودرم ریشه گیاه انباشته شده که پیامد آن افزایش مقاومت ریشه نسبت به نفوذ عوامل بیماری زا است.

نقش های دیگر سیلیسیم به شرح ذیل می باشد :

 تاثیر برفتوسنتز

سیلیسیم در گیاهان باعث افزایش جذب نور می گردد و در کشت های متراکم گیاهان، زاویه استقرار برگها بر روی ساقه نقش مهمی در جذب نور دارد. سیلیسیم موجب می شود زاویه استقرار برگ ها روی ساقه ۴۵ درجه گردیده و از سایه اندازی روی یکدیگر جلوگیری می نماید. در چنین شرایطی فتوسنتز در گیاهان به صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت.

حل کردن فسفر غیر قابل جذب

رقابت آنیون های معمول در خاک زراعی در جذب روی سطوح به صورت

Sio4 > Po4 so4 > No2 – 01

می باشد. به خاطر اینکه سیلیسیم با قدرت بیشتری نسبت به فسفات جذب سطحی می شود، لذا سبب آزادسازی فسفات گردیده و از انباشتگی فسفر در سلول های گیاهی جلوگیری می کند و موجب تنظیم جذب عناصر آهن و روی می گردد. با تنظیم جذب عناصر در گیاهان سال آوری کاهش خواهد یافت.

کاهش مسمومیت آلومینیم و کادمیم

آلومینیم عنصری بسیار سمی است. سیلیسیم تنها عنصری است که در ترکیب با آلومینیم تولید هیدروکسی آلومینوسیلیکات می نماید. این ترکیب قابل جذب نبوده و در اثر این فرایند عنصر سمی آلومینیم از محیط ریشه گیاه حذف می گردد. همچنین سیلیسیم در آندودرم رسوب کرده و سبب کاهش انتقال کادمیم از راه آپوپلاستی با فضای آزاد بین سلولی می شود.

 افزایش مقاومت گیاه نسبت به سمیت آهن و منگنز

سیلیسیم سبب زیاد شدن عدم نفوذ پذیری سلول های آثرانشیمی می شود و در نتیجه افزایش جابجائی اکسیژن از شاخه ها به ریشه های غرقاب، اکسید کنندگی ریشه را افزایش داده و در نتیجه آهن ۲ ظرفیتی به ۳ ظرفیتی و منگنز ۳ظرفیتی به ۴ ظرفیتی تبدیل می شود . بنابراین عدد اکسیداسیون بالاتر حلالیت کمتری دارند. لذا سیلیسیم موجب کاهش سمیت این عناصر می گردد.

 افزایش مقاومت گیاه به آفات و بیماری ها

سیلیسیم در دیواره سلول بشره برگ ته نشین شده و لایه محکم سلولی در سطح رویی و زیرین برگ ایجاد می نماید .این امر باعث افزایش مقاومت گیاه به آلودگی قارچی، بلاست برگ و خوشه، لکه قهوه ای، شیت بلایت و آفاتی مانند ساقه خوار ، زنجرک و پسیل می گردد.

جلوگیری از تبخیر آب و تعریق

سیلیسیم در دیواره های سلولی اپیدرم در هر دو سطح برگ تجمع می یابد. در نتیجه هدر رفتن آب از کوتیکول کاهش می یابد و از فروریختن آوندها در شرایط تعرق زیاد جلوگیری می کند.